مراسم طلب باران
با توجه به موقعیت جغرافیایی خراسان که منطقه ای کم آب و خشک به شمار می رود، مراسم طلب باران در بسیاری از شهرهای خراسان از جمله مشهد مرسوم بوده و با آداب مشترکی در شهرهای مختلف برگزار می شود. در این مراسم زنان و دختران، با استفاده از دو تکه چوب و مقداری پارچه عروسکی می ساختند و آن را در سطح محله یا روستا می چرخواندند و با خواندن اشعار و تصنیفهایی در جمعیت، طلب باران می کردند. این مراسم با قسم دادن خداوند به حضرت محمد (ص)، از مردم محله و روستا می خواستند تا برای پختن آشی در همین باره کمک کنند. نکته جالب این جاست که مردم هر گاه به شخص گرداننده عروسک می رسیدند، مقداری آب روی عروسک ریخته و دعا و اشعاری را زیر لب زمزمه می کردند. از جمله این اشعار: الله بده تو باران، به حرمت مزاران، گندم به زیر خاکه، از تشنگی می ناله... در این مراسم نماز باران را به صورت جماعت بر بالای كوه یا تپه ای میخواندند و مردم معتقد بودند كه بعد از خواندن نماز و مراسم طلب باران حتما باران خواهد بارید.